گیاه یک ساله که حالت افراشته یا خیزان دارد. ساقه ها تا ارتفاع 5/2 تا 15 سانتیمتری رشد می کنند. این گیاه بدون کرک بوده و یا کرک های خیلی پراکنده دارد. ساقه اغلب ساده و یا گاهی منشعب است. برگ ها به شکل خطی گوشت دار و به طول 2 تا 12 میلیمتر و گاهی 5/2 سانتیمتر می رسند که به صورت متناوب در روی ساقه قرار می گیرند. رنگ برگ ها سبز مایل به آبی است و نوک آن ها کند یا تیز می باشد. گل آذین در امتداد انشعابات قرار می گیرد و از نوع گل ها در گل آذین سنبله مانند یا دیهیم مجتمع می گردند. گل ها دارای گلپوش هایی با قطعات 5 یا 6 و گاهی 9 تایی می باشند. گل ها بدون دمگل هستند و یا دمگل ها اندازه خیلی کوتاه دارند. کاسبرگ ها به شکل مثلثی تا بیضوی، منقارک دار، نوک تیز و به طول 5/1 تا 2 میلیمتر هستند که بدون کرک یا کرک های غده ای دارند. گلبرگ ها به شکل نیزه ای، نوک تیز و به طول 3 تا 7 میلیمتر هستند که به رنگ سفید یا به ندرت صورتی مایل به سفید می باشند و رگبرگ میانی آن ها قرمز رنگ است. پرچم ها به تعداد 10 تا 14 عدد می باشند. برچه ها ستاره ای شکل، گسترده و دارای کرک های غده ای هستند که در قاعده به هم چسبیده اند. این گونه در لای صخره سنگ ها در ارتفاعات سبز می کند در حالیکه به علت مقاومت به خشکی و گیاهی با خصوصیات زمین پوش بودن، آنرا در زمره گونه های زینتی قرار داده که در آمریکا و دیگر کشورها کشت می کنند. ارتفاع کم آن، برگ های آبی-سبز تا آبی خاکستری، تغییر رنگ برگ ها در فصل سرد و گرم و گل های صورتی زیبا آنرا در زمره گونه زینتی مناسب قرار داده ولی در ایران شناخته شده نیست و مورد استفاده قرار نمی گیرد. این گونه همانند چمن تحمل عبور و مرور را ندارد. این گونه دارای چند واریته زراعی است. این گونه را در محل های آفتاب گیر تا نیم سایه، خشک، در باغات سنگی و برای گل های تابستانه آن می کارند. این گونه دائم سبز است.