گياه علفي‌ دوساله که از نظر شکل و اندازه اندام های گیاهی بسیار متنوع و متناسب با رویشگاه تغییرات مورفولوژیکی نشان می دهند. ساقه ها از ارتفاع‌ 10 تا 120 سانتيمتری رشد می کنند. ساقه ها غالباً منشعب بوده و تعداد كپه زیادی تولید می نمایند که بدون‌ كرك هستند يا فقط در بخش فوقاني ساقه ها كرك هاي غده اي دارند. برگ هاي قاعده‌ اي به طول 5 تا 12 به عرض 2 تا 4 سانتيمتر به شکل های مختلف كامل تا شانه اي بخش، با قاعده اي گوشك دار با لوب هاي نوك تيز، لبه هاي سينوسي دندانه اي ريز. دمگل‌ آذين 0/5 تا 5 سانتيمتر طول دارد. كپه به طول 12 ميليمتر و عرض 8 ميليمتر می رسد که تعداد 80 تا 300 گل در آن بوجود می آید. گريبان دارای 35 تا 45 برگه است. برگه‌ ها بدون كرك يا كركي غده اي دارند، برگه هاي بيروني به طول 62 ميليمتر و عرض‌ 21 ميليمتر، برگه هاي مياني به طول 10 تا 13 به عرض 0/8 تا 1/25 ميليمتر. جام گل زرد ليموئي، بعد از گل‌ دهي تغییر رنگ داده و زرد آجري می شود که زبانه ها به طول 4 به عرض 1 ميليمتر می رسند، لوله جام به طول 6 ميليمتر. فندقه به طول‌ 2 تا 3 و به عرض 1 ميليمتر، متنوع، که تغییر رنگ می دهند و قهوه اي يا زرد-شيري رنگ می گردند. فندقه ها خیلی به هم فشرده هستند، كم وبيش بيضوي که در هر دو سطح تعداد سه رگه دیده می شود. لبه هائي فندقه ها كم و بيش پهن‌ بوده و اغلب دارای مژه هاي كوچك برگشته‌ به‌ طرف قاعده دارند. جقه تقريباً سه برابر اندازة فندقه، ريزان.

این گونه در انواع خاک ها مستقر می شود. به صورت علف هرز در مزارع، باغات، کنار جویبارها، دره ها، محل های مرطوب فصلی، مانداب ها، حاشیه جاده ها و اراضی بهم خورده دیده می شود. در اکثر کشورهای نیم کره شمالی و جنوبی دیده شده است. در طب سنتی ایران اندام های هوائی له شده را برای معالجه زخم استفاده می کنند که به طور کلی نرم کننده است. بررسی های اخیر اثر میکروب کشی آنرا تائید کرده که در بیماری های پوستی چون دمل، زخم های چرکی و نیز برونشیت و آسم بسیار خوب عمل می کند. کلیه اندام های گیاه از ریشه تا دانه مصرف می گردد. شیرابه گیاه برای درمان زگیل استفاده می شود. برگ ها با طعم ملایم و سر شاخه های جوان برای سالاد یا تازه خوری مناسب است اما باید ساقه ها را خرد کرده و پس از شستشوی و از بین بردن تلخی، استفاده می کنند.