گیاه یک ساله یا دوساله است که ساقه های آن تا ارتفاع 10 تا 30 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها باریک و زیاد هستند که نیم خیز تا کمی برافراشته بوده و ریشه اصلی یا راست دارند. در یک طرف ساقه یک خط کرک وجود دارد و در دیگر قسمت ها بدون کرک می باشند. برگ ها متقابل و تخم مرغی شکل به طول 1/5 تا 2 سانتیمتر هستند. در قاعده، برگ ها مژکدار بوده و برگ های ییبالایی بدون دمبرگ می باشند. برگ های پایینی دمبرگ های ناودانی دارند. گل آذین گرزن دوسویه کاذب است و دمگل نیز در یک طرف کرکدار می باشد که طول آن 2 تا 8 برابر طول کاسه گل است. کاسبرگ ها تخم مرغی-نیزه ای با نوک کند می باشند که حدود 4 میلیمتر طول دارند. کاسبرگ در قسمت پشت بدون کرک است و یا در بالا یا پایین به طور پراکنده کرکدار می باشد. گلبرگ ها سفید رنگ و دوبخشی هستند که از کاسبرگ ها کوتاه تر می باشند. پرچم ها 3 تا 5 تایی، به ندرت 10 یا 2 تایی و یا بدون پرچم هستند. میوه کپسول تخم مرغی یا مستطیلی شکل است که از کاسه گل بلندتر می شود و تا وسط با 6 شکاف شکوفا می گردد. دانه ها به تعداد زیاد هستند که گرد یا کلیوی شکل بوده و به طول 1/2 و عرض 1/3 میلیمتر می باشند. دانه فشرده و در حاشیه غده دار است. گیاه در فصل سرد، اواخر زمستان جوانه زده و سپس در اوایل بهار رشد کرده و گیاهی با برگ زیاد تولید می کند. این گیاه خوراکی بوده و دارای مواد مغذی است که می توان در سالاد به صورت خام از آن استفاده نمود. اما به دلیل داشتن ترکیبات ساپورین، استفاده زیاد آن می تواند سمّی باشد، لذا بانوان در زمان حاملگی و یا دوران شیردهی از خوردن آن خودداری نمایند. آرد دانه ها را با خمیر نانوایی مخلوط می نمایند. در طب، کاربرد درمانی برای بیماری های پوستی و برونشیت دارد. از اندام های هوایی و دانه آن، ترکیبات فلاونوئیدهای مختلف استحصال شده است.