Skip to main content
x

نام علمی :

Thlaspi trinervium (DC.)

نام فارسی :

خانواده :

Brassicaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

صخره ای

 

 

توپوگرافی  :

دره های بسیار باز

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

384

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه چند ساله است که در قاعده چوبی می باشد. ساقه های این گیاه تا ارتفاع 50 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها علفی هستند و بر روی ساقه های چوبی که فقط چند سانتیمتر طول دارند، سبز می نمایند که در آخر فصل رویشی چوبی می باشند ولی برای سال بعد زنده نمی مانند. شاخه ها از پایین منشعب شده و در قسمت بالا بدون انشعاب هستند. ساقه ها منفرد و منتهی به گل آذین بدون کرک می باشند. برگ ها مستطیلی یا مستطیلی-نیزه ای شکل اند که بافت محکم و سفت دارند. برگ ها دارای سه رگه مشخص بوده و بدون دمبرگ یا ساقه آغوش می باشند که در قاعده قلبی-درفشی یا باریک شونده با نوک تیز می باشند. گلبرگ ها به رنگ سفید و در قاعده یک رگه دارند. گلبرگ ها به طول6 تا 10 و به عرض 2 تا 3 میلیمتر هستند. میله پرچم ها باریک بوده و دندانه دار یا گوه ای نیستند. بساک نوک تیز تا نوکدار است. گل آذین بعد از تشکیل میوه ها بلندتر می گردد. تخمدان 2 خانه ای است که در هر خانه معمولاً 2 تخمک تشکیل می شود. دم میوه افراشته و به طول 5 تا 8 میلیمتر می باشد. دم میوه و میوه معمولاً فشرده به دمگل آذین هستند. میوه از نوع خورجین، به شکل مستطیلی یا واژقلبی، به طول 5 تا 9 و به عرض 3 تا 4 میلیمتر است. ابعاد دیواره 6 تا 9 در 1/5 تا 2/5 میلیمتر می باشد. میوه ها دارای حاشیه کامل و بالدار هستند که حدود 0/5 میلیمتر عرض داشته و یا گاهی تشکیل نمی گردد. خامه به طول 2 تا 3 میلیمتر می باشد. بذرها به تعداد 1 تا 3 عدد، با سطح صاف و بدون موسیلاژ می باشند.این گونه را بواسیه تحت نام Aethionema trinervum معرفی کرده و دکتر مظفریان نام جنس آنرا اصلاح نموده است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

آذربايجان، كردستان، لرستان،اصفهان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، ارمنستان، ترکیه.
Thlaspi trinervium (DC.)

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Thlaspi trinervium (DC.)

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

Boissier, E. 1867. Flora Orientalis. Vol I. P. 342.
Mozaffarian, V. 1966. Iranian Journal of Botany. Vol. 7. No. 1. P. 139.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی