Skip to main content
x

نام علمی :

Umbilicus intermedius Boiss.

نام فارسی :

خانواده :

Crassulaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

Écuelle

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دره

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

493

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياهي علفی چند ساله با غده های زيرزميني که ارتفاع گیاه با ساقه‌های گل‌دهنده در رویش جدید به 6 تا 40 و گاهي تا 57 سانتیمتر طول می رسد و ساقه اصلی انشعاب فرعي ندارد. اکثر برگ ها قاعده ای یا رزت و تعدادی ساقه ای که بر روی ساقه گل‌دهنده ظاهر می گردد که دایره ای سپري شکل با حاشيه کنگره‌اي هستند. قطر برگ ها معمولاً 5 و به ندرت تا 8/5 سانتیمتر می رسند. برگ ها دمبرگ هایی به طول چند برابر پهنک دارند. گل هابه شکل زنگ سبز مایل به صورتی کم رنگ آن در گل آذين خوشه ای ساده يا به ندرت منشعب ظاهر می گردند. گل هادر بهار تشکیل می گردند. گل هابدون دمگل بوده و يا دمگل کوتاهی دارند. کاسبرگ ها خيلي کوچک و به طول 2 میلیمتر که از وسط کاسبرگ ها با شکافی آنها را از هم جدا کرده وانتهای کاسبرگ ها به قطعات مثلثي نوک تيز تبدیل شده اند. جام گل به طول 4 تا 7 میلیمتر که از به هم پیوستن گلبرگ ها جامی به شکل زنگ و استوانه ای به وجود آمده است که تا يک چهارم طول لوله شکافته است. گلبرگ ها در انتها مایل به زرد رنگ هستند. این گونه در مناطق کوهستانی در لابلای صخره‌ها جائی که دیواره‌های صخره ای مرطوب و سایه‌دار باشد، به خوبی مستقر و رشد می کند. در رویشگاه این گونه، امکان استقرار دیگر گونه های گیاهی وجود ندارد و یا خیلی تنک و پراکنده هستند. جوشانده برگ ها مورد استفاده دارویی قرار می گیرند.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

کردستان،کرمانشاه،لرستان،یاسوج،فارس،هرمزگان،بوشهر

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، اسیای جنوب غربی، ترکیه، عراق، فلسطین، اردن، سوریه.
Umbilicus intermedius Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Umbilicus intermedius Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

اخیانی، خ. 1379. فلور ایران. تیره گل ناز Crassulaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 32. صفحه 8.
قهرمان، ا. فلور رنگی ایران Umbilicus intermedius . عکس شماره 1493.
Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 769.
Rechinger, K.H. 1970. Flora. Iranica, Crassulaceae. No. 72. P. 3.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی