گیاه یکساله که شاخه های آن تا ارتفاع 60 سانتیمتری رشد می کند. اندام های گیاه بدون کرک است و به رنگ سبز-آبی تیره دیده می شود. ساقه ها افراشته و انشعابات متعدد آن در قسمت بالای ساقه است و به ندرت از قاعده دوشاخه می باشد. برگ ها به طول 2 تا 10 سانتیمتر، متقابل و نیزه ای یا تخم مرغی شکل بوده و نوک تیز دارد. برگ های قاعده ای مستطیلی تا نیزه ای بوده و به طرف دمبرگ باریک می گردد. برگ های پائینی دمبرگ دار ولی برگ های بالای ساقه بدون دمبرگ بوده و تقریبا دو برگ متقابل به هم چسبیده اند. این برگ ها خطی تا تخم مرغی هستند. گل ها بر روی گل آذین دیهیم تشکیل می گردند. و برگه ندارند. کاسبرگ ها 5 تائی به هم چسبیده و تقریبا تشکیل هرمی می دهند که در قاعده متورم می باشند. کاسه گل 10 تا 15 میلیمتر طول دارند. دندانه های کاسبرگ ها مشخص و نیزه ای یا سه گوش هستند که در لبه ها غشائی می شوند. گلبرگ ها 5 تائی و دارای ناخنک. پهنک گلبرگ ها کامل و گاهی چالدار می باشند. گلبرگ ها 14 تا 23 میلیمتر طول دارند صورتی مایل به بنفش یا ارغوانی رنگ می شوند. میوه کپسول کم و بیش باد کرده و تخم مرغی شکل که حاوی دانه های متعدد است. میوه شکوفا است که بعد از باز شدن دانه ها را پراکنده می کند. این گونه اسامی مترادف دارد. در مزارع و باغات منطقه به صورت علف هرز می روید و گاهی هم در مراتع منطقه دیده شد. در مرتع به علت خوشخوراک بودن به سرعت چرا می گردد و به همین دلیل جمعیت کمی در مراتع دارد. در خاک های سبک شنی و لومی خوب می روید و گاهی هم در خاک های سنگین رسی دیده شده است. محل های آفتابگیر را ترجیح می دهد و از سایه گریزان است. برخی برگ های آنرا به عنوان چاشنی و ادویه به صورت خردشده در غذا می ریزند. دانه ها نیز مصرف خوراکی و داروئی دارد ولی باید به خاطر داشته باشیم که ماده ساپونین دارد که سمیت محدود و خاصی دارد که در گونه های دیگر اشاره شده است. دانه ها خواص آرام کننده، مدر، قاعده آور، افزایش دهنده شیر و منعقد کننده خون دارد و نیز به عنوان مرحم و داروی زخم مورد استفاده قرار می گیرد. برای بیماری های پوستی و برطرف کننده تومور سینه ای توصیه شده است. گل، برگ، شاخه و ریشه گیاه برای همان موارد فوق استفاده می گردد.