گیاه چند ساله علفی که به صورت یکساله کشت شده زینتی در باغات و پارک های کشور استفاده می شود. ساقه های گلدهنده آن تا 50 سانتیمتر ارتفاع رشد می کنند. شاخه ها راست یا خوابیده هستند. برگ ها متقابل و خشن. در واریته های مختلف به شکل های متفاوت که معمولا نیزه ای-مستطیلی با حاشیه دندانه درشت اره ای با قاعده باریک شوند و نوک تیز. رگبرگ ها پری که رگبرگ اصلی کاملا مشخص، به رنگ سبز تیره. معمولا بدون کرک. گل آذین دیهیم، پرگل، گل ها کوچک، کاسه گل لوله ای دارای 5 دندانه، به رنگ های مختلف سفید، صورتی، قرمز، آبی و بنفش هستند. لبه جام گل نامنظم که قطر آن گل ها متفاوت تا 2 سانتیمتر. گلبرگ ها 5 تائی که به هم پیوسته، لوله جام بلند، راست و قیفی شکل، در داخل کم و بیش کرکدار، لوب ها به شکل های متفاوت معمولا قلبی با نوک چاله دار. گل ها نرماده. پرچم ها 4 تا و کوتاه تر از لوله جام گل. تخمدان 4 خانه، در هر خانه یک تخمک. میوه شیزوکارپ 4 فندقه ای که پس از رسیدن از یکدیگر جدا می شوند. این گونه بومی آمریکا است و در اکثر نقاط دنیا به عنوان زینتی کشت می گردد. در طبیعت، در رویشگاه اصلی خود رنگ های بسیار متنوعی دارد که با اصلاح نبات تنوع آنرا بیشتر کرده اند. رنگ های تیره تر و یا روشنتر و نیز دو رنگ رگه دار از انواع اصلاح شده ها هستند. در مناطق گرمسیر به صورت گیاه چند ساله و در مناطق معتدله همانند گیاه یکساله عمل می کند که در شکل اخیر در بهار بذر کشت می گردد و از اوایل تابستان تا اواسط پائیز که هوا سرد شود گلدهی مداوم دارد. در مناطق مختلف ایران به عنوان گیاه حاشیه ای کشت می شود و معمولا نشاء آنر تولید و سپس در حاشیه مورد نظر می کارند که گلدهی آن تسریع شده و بوته بزرگتری می دهد.
