گیاه علفی يکساله که ساقه اصلی و گل‌دهنده آن معمولاً تا 2 متر و در مزارع با رسیدگی کافی تا 4 متر ارتفاع رشد می کند، ساقه شبیه بامبو ماشوره‌ای بند بند با رشد راست و به طرف بالا دارد. این گونه بومی آمریکای مرکزی جزو سه غله معروف دنیا است که در جهان در سطح وسیع همراه برنج و گندم کشت و کار می شود. پهنک خطی این گونه به طول 50 تا 120 سانتیمتر و عرض 10 سانتیمتر می رسد که در حاشيه سينوسي و در نوک برگ نوک تيز است. محل اتصال برگ به ساقه با غلاف بزرگی همراه است که ساقه را در‌بر‌گرفته و در محل گره به ساقه وصل می گردد و هر گره یک برگ تولید می کند. گیاه یک پایه ولی گل هادر گل آذین های جداگانه قرار دارند. گل آذين تک پايه که گل هادر خوشه هاي متعدد مجتمع شده اند. گل آذین نر چند شاخه‌ای در انتهای ساقه قرار گرفته ولی گل آذین ماده استوانه‌ای شکل کاکل‌دار در کنار برگ ها در طول ساقه قرار دارند. بر روی گل آذین ماده 16 تا 30 ردیف سنبلچه وجود دارد که بعد از رشد به دانه ذرت تبدیل می گردد و در سر آن کاکل ذرت به طور آویزان دیده می شود که همان خامه گل های ماده است. دانه ذرت رسیده معمولاً سفید یا زرد رنگ اما می تواند قرمز یا ارغوانی هم باشد. خوشه ها گلچه‌اي بدون دم گل با گلوم‌ها نامساوي، غشايي، لما و پاله‌آ زرد رنگ؛ پرچم ها 3 تايي. از حدود 7000 سال پیش در کشور مکزیک و در آمریکای مرکزی ذرت وحشی بومی سازی و زراعی شده است. دانه ذرت به صورت سبز یا تازه برای خوراک انسان و یا خشک شده برای تولید آرد و نان و یا حتی ذرت بو داده استفاده شود. روغن استحصال شده از ذرت مصرف خوراکی، دارویی، صنعتی و مواد شیرین کننده ارزان قیمت خوراکی دارد. این گونه بومی آمریکا در سطح بسیار وسیع در جهان کشت می گردد و واریته یا رقم های زراعی زیادی با عملکرد متفاوت تولید کرده اند. اندام های مختلف آن کاربردهای روغنی، دارویی و صنعتی فراوان دارد.