Skip to main content
x

نام علمی :

Alhagi persarum Boiss. & Buhse.

نام فارسی :

ترنجبین ، خارشتر

خانواده :

Fabaceae

نام عربی :

مَن، عسل الندی، مَن السماء

2n :  

MBG:G8

نام انگلیسی :

Camel’s thorn, Hebrew manna plant

نام فرانسوی :

Sainfoin agul

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
شنی
سنگریزه ای

 

 

توپوگرافی  :

تپه
دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

133

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

این گونه گیاه علفی و چندساله است که تا ارتفاع حدود 75 سانتی متر رشد می کند. ساقه ها بدون کرک و به رنگ سبز کلمي می باشند. شاخه ها خميده – بالارونده و به نسبت محکم هستند. این گونه خاها یا تیغ های متعددی دارد که سیمای آن را به طور کامل تیغی نشان می دهد، خاها نوک تیز، به طول 2 تا 6 سانتی متر، سخت و شکننده ، تقريباً با زاويه راست روی ساقه قرار دارند. برگ ها مستطيلي يا نیزه ای شکل و نوک کند دارند، برگ ها به طول 1 تا 1/5 سانتی متر و عرض 3 تا 5 میلی متر ، برگ های پایینی تقریباً از خاها کوتاه تر هستند، برگ های بالایی 1/3 تا 1/4 برابر خاها بوده. برگ ها به طور معمول بعد از گلدهی روی ساقه باقی می مانند، برگ ها بدون کرک می باشند. گل ها 2 تا 4 تایی و گاهی به تعداد بیشتری تشکیل می شوند. کاسه گل بدون کرک است، دندانه های کاسه گل اغلب نامحسوس، به طوری که تقریباً دیده نمی شوند. رنگ گلبرگ ها قرمز است. میوه نیام دانه تسبیحی شکل، بدون کرک و با 4 تا 7 دانه در هر نیام است این گونه در ساقه ها و برگ خود شیره دار است. ریشه بسیار دراز و عمیقی دارد که در دیوار ساختمان های قدیمی به راحتی رشد می کند. این گیاه مقاوم به سرما، به آب کمی نیاز دارد. برای گیاهانی مانند غلات و چغندر به عنوان علف هرز به شمار می آید. این گونه را معمولاً شتر و بز مورد استفاده قرار می دهد و پروتئین بالایی در اندام هایش ذخیره می شود به طوریکه برخی منابع آنرا هم ردیف یونجه معمولی ارزیابی کرده اند. این گونه یکی از گیاهان دارویی معروف است که شیره آن به عنوان ترنجبین مورد استفاده قرار می گیرد که صمغی است با فعالیت حشره Poophilus nebulosus بر روی اندام های هوائی تشکیل می گردد. این صمغ بـه عنـوان داروي مهم در طب سنتي ايران به کار می‌رود و از صادرات مهم ایران است. تـرنجبين یا اشترانگبین خـواص غذايي و دارويي فـراوان دارد كـه از آن جملـه مـي‌تـوان بـه طبيعــت خنــك و خاصــيت ملـين و مســهل آن اشـاره كــرد .از نظر پزشکی سنتی دارای طبع سرد و برای رفع صفرا و سنگ کلیه و مثانه مؤثر است. کل گیاه معرق، مدر، ملین و ضد سیاه سرفه می باشد. از روغن برگ آن در درمان روماتیسم استفاده می شود. ترنجبین که بر روی شاخه ها و پشت برگ ها تشکیل می گردد تا 42% ساکاروز و 48% ملزیتوز در گزارش مختلف ذکر شده است.  

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Alhagi persarum - Fabaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، آذربايجان، مازندران، فارس، همدان، لرستان، كردستان، تهران، اصفهان، سیستان،

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، ترکیه، سوریه، لبنان، قبرس، قفقاز، پاکستان، افغانستان، آسیای مرکزی از دریای خزر تا قزل قوم. به جنوب آفریقا معرفی شده است.

 گونه

 :

Alhagi persarum Boiss. & Buhse.

پراکندگی ایران

Alhagi persarum - Fabaceae

پراکندگی موته

Alhagi persarum - Fabaceae

منابع :   

Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 559.
Townsend, C.C., Guest, E. 1974. Flora of Iraq. Vol. 3. P. 502.  

ارتقاء امنیت وب با وف بومی