Skip to main content
x

نام علمی :

Astragalus angustifolius (Willd.) Hayek.

نام فارسی :

گون

خانواده :

Fabaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

صخره ای

 

 

توپوگرافی  :

کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

570

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه چند ساله، خشبی، خارپشت مانند و به ارتفاع 30 تا 40 سانتیمتر است. ساقه ها متراکم، در قاعده چوبی و دارای شاخه های خاردار هستند. خارها بلند و به طول 2 تا 5 سانتیمتر می باشند. برگها مرکب شانه ای زوج، به طول 2 تا 6 سانتیمتر و دارای محور خار مانند هستند. برگچه ها به تعداد 6 تا 10 جفت، در امتداد رگ میانی تا شده، به اشکال مستطیلی، مستطیلی-خطی، بیضوی باریک و واژ تخم مرغی و به طول 2 تا 7 و پهنای 0/75 تا 2 میلیمتر می باشند. نوک برگچه ها تیز یا تقریبا کند و هر دو سطح آنها به طور متراکم پوشیده از کرکهای فشرده و دوشاخه ای و گاهی نیز بدون کرک است. گوشواره ها نیزه ای شکل، بدون کرک یا پوشیده از کرکهای سفید رنگ و تا بیش از نصف طول به هم پیوسته هستند. دمگل آذینها خیلی کوتاهتر تا کمی بلندتر از برگها می باشند. گل آذین خوشه کم گل، سرسان یا تخم مرغی شکل و به طول 2 تا 3 سانتیمتر است. تعداد گلها در گل آذین از 3 تا 14 عدد متغیر است. برگه ها به شکل خطی-نیزه ای و به طول 4 تا 8 میلیمتر هستند. برگکها نیزه ای شکل هستند و 1 تا 2 میلیمتر طول دارند. گلها 5 پر و نامنظم می باشند. کاسه گل لوله ای، به طول 6 تا 10 میلیمتر و پوشیده از کرکهای دو شاخه، فشرده به سطح، سفید یا اغلب سیاه رنگ است. دندانه های کاسه کم و بیش سه وجهی، نوکدار، به طول 1 تا 5 میلیمتر و یک دوم تا یک سوم طول لوله کاسه هستند. جام گل به رنگ زرد مایل به سفید و متشکل از یک قطعه بالایی به نام درفش، دو قطعه جانبی به نام بال و دو قطعه پایینی به نام ناو است. ناو گاهی به رنگ بنفش یا ارغوانی و به طول 8 تا 15 میلیمتر می باشد. درفش 13 تا 23 میلیمتر طول دارد و بالها به طول 10 تا 20 میلیمتر هستند. میوه نیام مستطیلی-نیزه ای شکل، سه وجهی، در راس نوکدار، بیرون آمده از کاسه گل و به طول 10 تا 15 و پهنای 2 تا 3 میلیمتر است. سطح نیام به طور متراکم پوشیده از کرکهای کوتاه، فشرده و سفید رنگ و گاهی با کرکهای سیاه و پراکنده است. از این گونه ترکیب astragaloside VIII قبلا جدا شده بود و در تحقیقی دیگر ترکیبات triterpenes جدا کرده اند که فقط برخی از موجودات زنده گیاهی، جانوری و قارچ ها تولید می کنند. ترکیبات استخراج شده شامل شش نوع cycloartane، چهار نوع oleanane جدا نموده اند که triterpene glycosides می باشند.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Astragalus angustifolius - Fabaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

اصفهان

 پراکندگی جغرافیایی :

ارمنستان، ایران، ترکیه، سوریه، لبنان، قبرس.

 گونه

 :

Astragalus angustifolius (Willd.) Hayek.

پراکندگی ایران

Astragalus angustifolius - Fabaceae

پراکندگی موته

Astragalus angustifolius - Fabaceae

منابع :   

Davis, P.H. 1970. Flora of Turkey. Vol. 3. P. 247.
Parsa, A. 1980. Flora De LʼIran, Volume IX. Publication de LʼUniversite de Teheran

ارتقاء امنیت وب با وف بومی