Skip to main content
x

نام علمی :

Astragalus anisacanthus (Bunge) Tietz.

نام فارسی :

خانواده :

Fabaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

شیب های ملایم

 

 

اکوسیستم :

مناطق بیابانی

 

 

شماره شناسه  :

560

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه چند ساله بوته ای بلند و یا درختچه ای که تا ارتفاع 15 تا 60 سانتیمتری رشد می کند. ساقه ها افراشته با انشعابات متعدد. گیاه پوشیده از کرک های بلند، سست و نوک تیز. ساقه ها تا 30 سانتیمتر طول که در سال اول پوشیده از کرک های سفید که بعدا قهوه ای یا خاکستری می گردد. ساقه های مسن بی کرک شونده. گوشوارگ ها غشائی، سفید مایل به زرد، با یک رگه اصلی، به طول 1 تا 4 میلیمتر، مثلثی، کرک ها متراکم. برگ ها شانه ای، در ساقه اصلی تنک یا متراکم، به طول 1/5 تا 8 سانتیمتر، مورب، در جوانی پوشیده از کرک های متراکم خوابیده یا ایستاده، خار انتهائی 2 تا 3 برابر طول جفت برگچه انتهائی. طول دمبرگ یک سوم تا یک چهارم طول محور برگی. برگچه ها به تعداد 2 تا 5 جفت، روی دمبرگ با فاصله، سبز خاکستری، واژ تخم مرغی پهن یا بیضوی، نوک کند یا تیز، در راس دارای خار تا 1/5 میلیمتر، در هر دو سطح کرکدار. برگ های شاخه های فرعی کوچکتر. گل آذین متراکم تا تنک، دارای 2 تا 5 گل، محور گل آذین به طول تا 50 میلیمتر، دمگل آذین به طول تا 20 میلیمتر، کرکدار. برگه به طول 1/5 تا 4 میلیمتر، تخم مرغی پهن، کرکدار. برگک کوچکتر. دمگل به طول 1 تا 4 میلیمتر. کاسه در هنگام گل لوله ای و کرکدار به طول 6 تا 14 و به عرض 2 تا 5 میلیمتر، سبز مایل به زرد یا قرمز، در هنگام میوه بادکنکی به طول 9 تا 23 میلیمتر و به عرض 7 تا 14 میلیمتر، تخم مرغی-بیضوی، سفید مایل به زرد، دندانه های کاسه درفشی. جام گل با اجزای متصل در پایه، سفید مایل به زرد، پهنک ها ارغوانی روشن. درفش به طول 12 تا 18 میلیمتر، تخم مرغی پهن تا بیضوی پهن. بال به طول 11/5 تا 18 میلیمتر، واژ تخم مرغی یا مستطیلی، با نوک مورب و کند. ناو به طول 10 تا 16/5 میلیمتر، واژ تخم مرغی – مثلثی. تخمدان پوشیده از کرک های بسیار متراکم، در قاعده پایک دار، خامه در قاعده کرکدار. میوه نیام، بیضوی به طول 4 تا 7 میلیمتر، منقار دار و کرکدار. دانه کلیوی است.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Astragalus anisacanthus - Fabaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

خراسان، اصفهان

 پراکندگی جغرافیایی :

اندمیک ایران

 گونه

 :

Astragalus anisacanthus (Bunge) Tietz.

پراکندگی ایران

Astragalus anisacanthus - Fabaceae

پراکندگی موته

Astragalus anisacanthus - Fabaceae

منابع :   

Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 595.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی