گیاه يکساله، دوساله و يا چند ساله با ریشه غده ای به ارتفاع 45 تا 200 سانتی متر که برای تولید شکر آنرا می کارند. برای این هدف پرورش گیاه به صورت یکساله انجام می گیرد و برای تولید بذر پرورش دوساله لازم است. گیاه بدون کرک و يا با کرک هاي پراکنده دارد. ساقه گل دهنده شیاردار. برگ های قاعده ای به طول 20 تا 40 سانتی متر رزت یا طوقه ای که در سال اول تشکیل می گردد. برگ ها نیزه ای، تخم مرغي و يا بيضوي، با نوک کند. دمبرگ به طول 13 سانتی متر و گاهی بزرگتر. برگ های ساقه اي سال دوم در روی ساقه گل دهنده ظاهر می گردند، کوچکتر از برگ های طوقه ای هستند. اندازه این برگ ها از پایین ساقه به طرف انتهای ساقه کوچکتر می گردد. این برگ ها 12 سانتی متر طول و 6 سانتی متر عرض دارند که این برگ ها با دمبرگی کوتاه و به ندرت بدون دمبرگ می باشند. گل آذين به طول 20 تا 60 سانتی متر، با انشعابات سنبله مانند به طول تا 20 سانتی متر است. گل ها بي دمگل، اغلب 3 تا 5 تايي دارند، برگه های واژنیزه ای، قاشقي، نیزه ای و يا خطي در پايين گل آذين برگي شکل که بزرگ و در بالاي گل آذين اغلب کوچک، طول آنها از 4 تا 35 و عرض 3 تا 15 میلی متر. پرچم ها به طول 0/2 تا 0/5 میلی متر نصف گلپوش طول دارند. گل ها بدون خامه و کلاله ها 3 تا می باشد. اين گونه براي تولید قند از ريشه آن كشت می گردد. اما در منطقه براي مصارف شخصي، خوراک دام و يا در تناوب زراعي، در مزارع با سطح محدود كشت می گردد و مزرعه وسیع از آن مشاهده نشد. عامل این محدودیت می تواند کم آبی منطقه باشد که این گونه در تمام طول تابستان نیاز به آبیاری دارد. اين گياه دوساله، در سال اول رشد رويشي و در سال دوم رشد زايشي دارد و اگر هدف تهيه غده ريشه اي گياه باشد، آنرا در اواخر رشد سال اول از خاک خارج می کنند و گرنه بعد از سرماي زمستانه رشد کرده و ساقه گل دهنده آن خارج می شود که به دنبال آن ضمن از بین رفتن قند ذخیره شده در ریشه، فقط دانه تولید می گردد. همچنين اگر بذر اين گياه دو ساله را در اوايل بهار کشت کنند و سرماي دير­رس بهاري اتفاق بيافتد، گیاه در همان سال اول بذر داده و توليد ريشه غده ای نمي کند. در صورت ذخیره ریشه ها در روی زمین برای مدت طولانی، میزان قند آن کاهش می یابد.