درخت که تا ارتفاع 23 و گاهی تا 35 متر رشد می کند. شاخه های جوان بدون کرک. پوست درخت قرمز براق مایل به قهوه ای-سیاه با شیارهای افقی در تنه های کهن. گوشوارک ها ریزان. برگ ها مستطیلی-تخم مرغی یا بیضوی با قاعده گوه ای یا گرد، نوک منقار دار، به طول 16 و به عرض 8 سانتیمتر، سطح زیرین برگ در اول رشد پوشیده از کرک های متراکم ریزان، روی برگ در روی رگبرگ ها و یا تمام سطح با کرک های پراکنده، گاهی در جوانی هر دو سطح بدون کرک. حاشیه دو اره ای. دمبرگ ها 2 تا 5 سانتیمتر با دو غده مایل به قرمز در دو طرف بالای آن، گوشوارگ ها خطی ریزان. گل ها چند تا در گل آذین چتری در جوانه های بدون برگ، دمگل 2/5 تا 6 سانتیمتر و بدون کرک. گل دارای هیپانتیوم. کاسبرگ ها نوک کند و برگشته کرمی-قرمز، مانند فلس جوانه های گل. جام گل به قطر 2/5 تا 3 سانتیمتر، سفید. میوه شفت کروی به رنگ زرد، قرمز تا قرمز مایل به سیاه،میوه به قطر 1 سانتیمتر ولی در نژادهای اصلاح شده باغی تا 2 سانتیمتر قطر، حاوی گوشت نرم و آبدار. هسته کروی یا تخم مرغی با پوست سخت و صاف. دانه داخل هسته به قطر 6 تا 8 میلیمتر. در منطقه باغات نسبتا وسیع اقتصادی جهت تولید و فروش میوه آن احداث شده است. باغات اغلب به صورت مخلوط با دیگر درختان میوه ایجاد شده و باغ تک میوه ای این گونه سطح محدود دارد. در باغچه منازل نیز برای گل های زیبای سفید رنگ آن در اول بهار و نیز میوه های رنگین آن در تابستان می کارند. علاوه بر میوه این درخت شناخته شده، از صمغ آن نیز استفاده می گردد. صمغ از نوع اسید پلی ساکارید همراه با دیگر ترکیبات است که در داروسازی مصرف می گردد. جمع آوری آن در خارج از فصل و معمولا در دوره خواب گیاه انجام می گیرد. برخی از صمغ گیلاس به جای آدامس استفاده می کنند. ناگفته نماند که علت خارج شدن صمغ از تنه درخت، وجود چوب خوار و یا محل زخم شکستن ساقه است و نشانه خوبی برای سلامتی درخت نمی باشد.