درخت کوچک که ارتفاع شاخه های آن تا 8 متر می رسد. به ندرت فرم درختچه ای به خود می گیرد. پوست درخت نازک و فلسی. شاخه های جوان پوشیده از کرک های نمدی می شود ولی بعدا کرک ها می ریزند. برگ ها دایره ای یا کم و بیش بیضوی با نوک منقارک دار یا نوک تیز یا نوک کند که در قاعده گرد یا کمی قلبی شکل دارد و به رنگ سبز تیره در بالا و در زیر سبز مایل به خاکستری است. برگ به طول 10 تا گاهی 12 و به عرض 7/5 سانتیمتر. هر دو سطح برگ ها در اول رشد پوشیده از کرک های نمدی است ولی بعدا کرک های سطح بالای آن از بین می رود و صاف می شود. گوشواره دندانه دار با کرک غده دار. دمبرگ بلند و پوشیده از کرک های نمدی است. گل ها به قطر حدود 5 سانتیمتر. کاسه گل پوشیده از کرک های نمدی است. کاسبرگ هابه طول 6 تا 12 میلیمتر و عرض 2 تا 6 میلیمتر به شکل مستطیلی تا تخم مرغی که علاوه بر وجود کرک نمدی در هر دو سطح در سطح زیرین کرک های غده ای هم دارد. حاشیه دندانه ای کاسه غده دار. گلبرگ ها صورتی کم رنگ به طول 2 تا 2/5 سانتیمتر و عرض 1 تا 2 سانتیمتر، به شکل واژ تخم مرغی، سفید یا صورتی، با حاشیه چاله دار، قاعده دارای کرک های پشمی با حاشیه مژه دار. پرچم ها کوتاه تر از گلبرگ ها. خامه در قاعده دارای کرک های نمدی. میوه غضروفی، کروی یا گلابی شکل، کم و بیش پوشیده از کرک های نمدی است. این گونه را بومی جنگل های شمال ایران، قفقاز و احتمالا شمال عراق معرفی کرده اند. میوه خوراکی غنی از پکتین به، برای تولید محصول در منطقه در باغات برای عرضه به بازار و نیز در باغچه منازل به عنوان زینتی برای گل های زیبای بهاری و نیز میوه های درشت و زرد رنگ آن در پائیز، کشت می گردد. میوه به صورت پخته یا مربا، ژل و یا خام استفاده می گردد. برای معطر کردن برخی مواد خوراکی در صنایع غذائی مصرف می گردد. دانه ها هاوی 20% موسیژل یا لعاب و 15% اسیدهای چرب است. پوست درخت، دانه، میوه و برگ آن در طب سنتی استفاده می شود. برگ ها دارای تانن و پکتین هستند. اما به خاطر داشته باشیم که دانه به مقدار کم دارای ماده سمی "هیروژن سیانید" است.