درختچه‌اي يا درختي کوچک هميشه سبز، که تا ارتفاع 5 متری و گاهي تا 8 متر رشد می کند. شاخه ها‌‌‌ی کوچک تا حدی چهار گوشه هستند، برگ های چرمی که سطح فوقاني آن سبز تيره و درخشان دارد. شکل کلی برگ واژتخم مرغي تا بيضوي باريک، به طول 3 تا 7 سانتیمتر و عرض تا 2 سانتیمتر رشد می کند. برگ ها‌‌‌ نوک تيز يا نوک کند، گوه ای با حاشیه دندانه اره ای کند می باشند. طول دمبرگ 0/5 تا 1/2 سانتیمتر است. گل هاسفيد مايل به سبز در گل آذين گرزن نسبتاً انبوه دوسویه با 5 تا 12 گل قرار دارند که دمگل آذين 2 تا 5 میلیمتر طول دارد. این گونه به ایران وارد شده و واریته هایی با برگ ها‌‌‌ی رنگین صورتي، نارنجي در فضاهاي سبز شهری و باغ و باغچه‌ها‌‌‌ی خانگی براي ايجاد چپر یا مجتمع چند بوته از آن استفاده مي‌شود. اين درختچه را می توان در چپرها با شدت زیاد هرس نمود و فرم‌ها‌‌‌ی مختلف به آن داد. كاشت تك درختچه این گونه نیز زیبایی مناسب به محل می دهد كه در اين صورت آن‌را در فضاي باز می‌کارند تا به خوبي برگ ها‌‌‌ي سبز یا رنگین آن خود نمایی کنند. گل ها‌‌‌ي کوچک و سبز رنگ آن ارزش زینتی برای فضاي سبز را ندارد ولی بهره گرفتن از برگ ها‌‌‌ي دائم سبز آن در طراحی‌ها‌‌‌ی پارک‌سازی بسیار مرسوم می باشد. اين گياه نياز آبي بالایی دارد و در صورت کشت در مناطق خشک از جمله این منطقه مورد مطالعه به آبياري های مكرر در طول هفته نیاز دارد تا گیاه زیبا و سالم تشکیل گردد. با کمبود آب یا تاخیر آبیاری بسته به زمان کم آبی اول برگه خشک شده و سپس شاخه ها و بالاخره درختچه خشک می گردد. محدوده بومی این گونه چین، ژاپن، کره، استرالیا، اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند است. احتمالاً دانه این گیاه سمی است، دیگر قسمت های این گیاه نیز ممکن است سمی باشد. پوست ساقه خاصیت ضد روماتیسمی دارد، مدر و مقوی است. با 7٪ گوتاپرکا، در ساخت پلاستیک و عایق به کار می رود.