Skip to main content
x

نام علمی :

Medicago sativa L.

نام فارسی :

یونجه

خانواده :

Fabaceae

نام عربی :

جَت، قَت، بِرسیم حجازی

2n :  

Bo:32

نام انگلیسی :

Alfalfa, Lucerne, Purple medick, Purple lucerne, Common medick

نام فرانسوی :

Luzerne, Tre’fle de Bourgogna

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای
دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
ماسه ای

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

132

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

این گونه معروف زراعی گياهي چندساله و ساقه‌های آن 50 تا 70 سانتیمتر ارتفاع به خوبی رشد می کنند. ساقه‌ها بر روی زمین به صورت گسترده يا بالارونده دیده می شوند که دارای کرک هاي فشرده و در برخی رقم‌ها تقريباً بي کرک می باشد. گوشواره‌ها کامل يا در بخش پايين بريده بريده. برگ مرکب شانه ای 3 برگچه‌ای که برگچه سوم دارای دمبرگچه مشخص دارند. طول برگچه ها متناسب با شرایط رویشگاه و رقم زراعی از 4 تا 18 میلیمتر متغییر بوده و دارای کرک هاي فشرده هستند. برگ ها در طول شاخه شکل‌های مختلف دارند به طوریکه برگ هاي پاييني واژتخم مرغي ولی برگ های بالایي ها بلندتر هستند. گوه ای واژسرنیزه ای يا خطي سرنیزه ای. گل های بنفش يا آبي مايل به بنفش آن به تعداد تا 25 گل در یک گل آذین خوشه‌ای جمع می شوند.، دندانه‌هاي کاسبرگ درفشي که به هم پیوسته و لوله کاسه مخروطي سبز رنگ را تشکیل می دهد. ميوه نیام این گونه شکل پیچیده حلقوي باز دارد که رگه های مشبک با کرک هاي فشرده بر روی آن دیده می شود. یونجه در منطقه مورد مطالعه به صورت کشت شده و نیز سازگار با شرایط رویشگاهی منطقه به طور طبیعی در مراتع سبز می کند و گونه مناسب برای احیای پوشش گیاهی محسوب می شود. به علت خوشخوراک بودن به شدت توسط حیات وحش و نیز دام مورد چرا قرار می گیرد، لذا در مراتع به وفور دیده نمی شود. این گونه زراعی مورد نیاز دامپروران منطقه است و دامداران برای تأمین علوفه آن‌را مورد کشت قرار می دهند که مزارع وسیع از این محصول در منطقه وجود دارد.این گونه را در ایران و اکثر کشورهای جهان برای تولید علوفه کشت و کار می کنند. گل های این گونه به دلیل اینکه مورد علاقه زنبور عسل می باشد و زنبورعسل آن را مورد استفاده قرار می دهد. این گونه تثبیت ازت را به خوبی انجام می دهد و به همین دلیل در تناوب زراعی قرار می گیرد. این گونه جزو گیاهان دارویی است که از قدیم آن‌را می‌شناختند. در طب جدید نیز از عصاره های قسمت هوایی آن به صورت‌های مختلف استفاده می کنند.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Medicago sativa - Fabaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، مازندران، اصفهان، آذربايجان، فارس، همدان، لرستان، زنجان، تهران، كرمان، خوزستان، خراسان

 پراکندگی جغرافیایی :

عراق، ایران، ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، آسیای میانه، آسیای جنوب- غربی، آناتولی ترکیه، اروپا، قفقاز، سیبری، آرال تا خزر، پامیر، آسیای صغیر. گونه ای است که از نظر اقتصادی برای جهان شناخته شده و در اغلب کشورها از جمله کشورهای قاره های آسیا، آمریکا و اروپا کشت می شود.

 گونه

 :

Medicago sativa L.

پراکندگی ایران

Medicago sativa - Fabaceae

پراکندگی موته

Medicago sativa - Fabaceae

منابع :   

Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 94.
Komarov, V.L. 1970. Flora of the USSR. English translated. Vol. XI. P. 148.
Rechinger, K.H. 1984. Flora Iranica. Papilionaceae II. No. 157. P. 259
Townsend, C.C., Guest, E. 1974. Flora of Iraq. Vol.4- Part two. P. 121.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی