گياهي علفي، چندساله با طوقه ضخيم و با ساقه زيرزميني ضخيم و چرب که تا ارتفاع 1 متر رشد می کند. ساقه در قاعده منشعب می گردد و ساقه گلدهنده افراشته قرار می گیرد که گل آذین در انتهای این ساقه تشکیل می گردد. بر روی ساقه ها و دمگل آذین زگيل‌هاي متراکم يا پرزهاي تنک وجود دارد. ساقه ها در قسمت بالا بدون برگ و برگ ها طوقه ای می باشند که از روی ریشه سبز می کنند. تعداد برگ ها 2 و حداکثر 5 تا که دمبرگ دارند و طول دمبرگ ها تقریباً نصف طول برگ ها است. برگ ها تقریباً گرد با نوک کند و ابعاد 30 تا 50 سانتیمترعرض و 25 تا 40 سانتیمتر طول دارند. قاعده برگ قلبی شکل و معمولاً در سطح فوقانی بدون کرک و در سطح تحتانی زگیل‌دار هستند. دارای 3 رکبرگ که گاهی اوقات در روی رگبرگ ها خار دارند. عرض برگ بلند‌تر از طول آن است. حاشیه برگ کم و بیش موج‌دار می باشد. گل هادمگل‌دار و دمگل‌ها در بخش میانی مفصل‌دار بوده و 6 تا 7 میلیمتر طول دارند. گلپوش دارای 6 قطعه که در دو ردیف قرار گرفته اند و تقریباً 3 میلیمتر طول و 1/5 میلیمتر عرض دارند. گل پوش دائمی و روی میوه باقی می‌ماند. میوه قلبی شکل با ابعاد 1/5 تا 1/8 در 1/2 تا 1/5 سانتیمتر. میوه فندقه تخم مرغی-مستطیلی با رنگ قهوه ای کم رنگ دارد و بال ها مایل به قرمز می باشند. این گونه در مناطق صخره ای و کوهستانی سبز می کند. ترکیبات استحصال شده از ریشه و ساقه گیاه با روش‌ها‌‌‌ی مختلف اثرات آنتی اکسیدان و اثرات باکتری کشی بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی این گونه را تأیید کرده است. از ریشه این گونه تعداد 10 نوع ترکیبات مختلف فنولیک استحصال شده که مقدار آنها در روش اتانولی بیشتر از روش های دیگر بود. برخی‌ترکیبات آن اثرات دارویی بر چند بیماری از جمله سرطان دارد. این گونه به عنوان گیاه داروئی در طب سنتی ایران و دیگر کشورها از جمله عراق مصرف می گردد. تعدادی از ترکیبات به دست آمده از ریشه شباحت زیادی به ویتامین "ث" دارد. ساقه های گلدهنده آن که به بلندی 60 تا 70 سانتیمتری برسند، قبل از باز شدن غنچه ها برداشت شده و مورد استفاده خوراکی قرار می دهند. این ساقه ها نرم بوده و قبل از خشبی شدن ترش مزه هستند و به صورت تازه خوری و کمپوت زیاد مصرف می گردد. برخی آنرا به صورت خوراک و یا خورشت نیز طبخ می کنند. در برخی از کشورهای اروپائی واریته اصلاح شده این گونه را به عنوان سبزی خوردن در مزرعه کشت می گردد.
