درختي خزان کننده تقريباً بدون کرک با تنه ای به رنگ قهوه ای تيره و عميقاً شياردار با شاخه‌هاي خاردار که تا ارتفاع 30 متر و قطر تنه بیش از نیم متر رشد می کند. تنه تقریباً سیاه درخت دارای شیارهای عمیق بر روی پوست است. تاج درخت در درختان بزرگ مستطیلی تا تخم مرغی که سایه خوبی ایجاد می کند. شاخه‌ها بدون جوانه انتهايي. برگ ها متناوب فرد شانه ای با 9 تا 19 برگچه تخم مرغي يا بيضوي شکل به طول 2/5 تا 5 سانتیمتر و عرض 1/5 تا 3 سانتیمتر با رأس نوک دار و دمبرگچه کوتاه. هر برگ داری یک جفت گوشواره که به خار تبدیل شده و تا 2 سانتیمتر طول دارند. این خارها در ساقه‌های مسن طول حدود 1 تا 2 میلیمتر دارند. گل هاپروانه آسا و سفید رنگ که بسيار معطر هستند. طول گل آذین حدود 8 تا 20 سانتیمتر. گل آذين خوشه ای، آويزان، کرک‌دار با تعدادگل زیاد. 5 کاسبرگ به هم چسبیده استکاني شکل با 5 دندانه. گلبرگ ها با ناخنک کوتاه؛ درفش بزرگ، دایره ای، کمي بلندتر از بال ها و ناو. پرچم ها دو دسته‌اي. میوه نيام مستطيلي، شکوفا، به طول 5 تا 10 سانتیمتر که حاوی 4 تا 10 بذر می باشد. نیام‌ها در طول زمستان و گاهی برای مدت بیش از یک سال در روی درخت باقی می مانند. اقاقیا بومی آمریکای شمالی است و به دیگر نقاط دنیا از جمله ایران وارد شده است. در منطقه در جنگل‌کاری‌ها، پارک ها و نیز به عنوان درخت خیابانی کشت می شود. به علت تولید ریشه جوش‌های زیاد، گیاهان متعددی را در اطراف خود به وجود می‌آورد اگر چه در جنگل‌کاری در مناطق مساعد می تواند از طریق بذر نیز به خوبی تکثیر پیدا کرده و گونه مهاجم باشد. در پاییز رنگ برگ ها قبل از خزان زرد طلائی می شود که برای پارک سازی و طراحی با رنگ پاییزه گونه مناسبی است. دانه‌های اقاقیا و نیز گل های آن قابل خوردن هستند که دانه‌ها را به طور خام قبل از رسیدن کامل و نیز به صورت پخته بعد از رسیدن می توان استفاده نمود. گل های سفید آن در بهار درخت را جالب توجه می نماید و نیز عطر آن بسیار قوی است و محوطه درخت را معطر می نماید.