درختچه کوچک ریزوم‌دار که تا ارتفاع 50 سانتیمتررشد می کند. خارهای فراوان شاخه ها‌‌‌ منشاء پوستی دارد و با فشار کننده می شوند. شکل‌ خارها  مختلف برخی مستقيم و تعدادی خميده و گاهي دو یا چند خار به هم چسبيده و در روی پوست کنار هم سبز می کنند و در کنار آنها موهاي زبر تيغ مانند وجود دارد. شاخه ها‌‌‌ کمی زیگزاگی و رنگ زرد مایل به قرمز دارند. ساقه ها‌‌‌ معمولاً کرک ندارند ولی گاهی کرک های اندک و کوتاه دارد. برگ ها ساده و تنها رزی می باشد که برگ ساده دارد. برگ ها‌‌‌ به طول 1/5 تا 2 سانتی متر با دمبرگ کوتاه همراه است. برگ ها‌‌‌ مستطيلي با نوک تيز يا نوک کند و قاعده گوه ای تا گرد دارند. برگ در هر دو سطح بدون کرک و به ندرت کرک بر روی آن تشکیل می گردد. برگ حاشيه اره ای ساده دارد. برخلاف بقیه گونه ها‌‌‌ی رز، این گونه بدون گوشوارک می باشد. گل هابا گل آذین منفرد که در انتهای شاخه ها‌‌‌ قرار می گیرند. گلبرگ ها‌‌‌ زرد رنگ، 1/5 تا 2 سانتیمتر طول داشته و در قاعده لکه قهوه‌اي مایل به قرمز درشت دیده می شود. دمگل با موهاي محکم و بلند ممکن است کرک‌دار هم باشد. کاسبرگ ها‌‌‌ ساده، منتهي به نوک کوچک، که قسمت خارجي آن‌را موهاي زبر پوشانیده‌اند. برخی از کاسبرگ ها‌‌‌ بعد از ریزش گلبرگ ها‌‌‌ در روی بنه باقي مي‌مانند. تعداد پرچم ها‌‌‌ زياد که بساک قرمز رنگ دارند. خامه پوشيده از کرک های انبوه، در انتها به صورت فشرده و زياد. بنه کروي فشرده که قطر آن از 1 تا 1/5 سانتیمتر تغییر می کند. بنه یا نهنج برجسته و کوزه مانند که دانه را در خود جای می دهد از خارهای نوک تیز پوشید شده. بنه بعد از رسيدن به رنگ بنفش مایل به قهوه‌اي در مي‌آيد. برچه‌ها‌‌‌ قهوه‌اي تيره و براق هستند. گیاه ریزوم قوی دارد که این ریزوم کمک می کند که گیاه به راحتی تکثیر شده و گسترش یابد. در مزارع رها شده به راحتی مستقر می گردد و چون خار دار است دام و حیات وحش از آن استفاده نمی کند و حتی افراد هم ضمن راه رفتن پا روی آن نمی گذارند، لذا به صورت علف هرز مستقر می گردد و سپس با ریزوم‌ها‌‌‌ی قوی خود با سرعت به صورت مهاجم در‌آمده و همه مزرعه یا زمین رها شده را طوری اشغال می کند که اجازه استقرار به گونه دیگر را نمی دهد. این گونه با این وضع تکثیر جامعه یک گونه ای تشکیل می دهد و در منطقه و نیز مناطق خشک مرکزی ایران زیاد است.