درختچه اي پرشاخه است که شاخه های آن تا ارتفاع 60 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها از روی بخش چوبی گیاه سبز می شوند و معمولا از قاعده و یا در قسمت های بالا شاخه ها منشعب می گردند. ساقه ها چهار پهلو با مقطع تقریبا چهار گوش، سفید رنگ با نوارسبز باریک در گوشه ها، ساقه ها زبر. شاخه هاي جوان علفي سفيد زبر. برگ هاي پايين ساقه ها مجتمع 4 تايي، ولی برگ های بالای ساقه ها دو تايي و گاهی متقابل، همگي به شکل مستطيلي– نيزه اي يا نيزه اي–خطي که طول آنها 6 تا 10 برابر عرض برگ ها است. برگ ها سخت شکننده نوک تيز با سه رگبرگ برجسته، رگبرگ ها سفيد. برگ ها به رنگ سبز تیره و زبر. گل ها مجتمع در گل آذین گرزن محوري و انتهايي دمگل آذين دار، پرگل، هرمي–خوشه اي، دمگل و دمگل آذين کرکدار و سبز-سفید فام. گل ها دوجنس.جام گل زرد شونده کمي کرکدار به ندرت بي کرک، لوب هاي جام باريک شده و نوکدار، با لوله جام کوتاه. بساک ها تخم مرغي. خامه دو شاخه با کلاله سرسان. تخمدان یک خانه. میوه شفت مانند کم و بیش گوشتی و آبدار، کروی، تیره رنگ. این گونه از منطقه مرکزی ایران از اطراف شیراز و دنا برای اولین بار در قرن 19 جمع آوری و توسط بواسیه نامگذاری شده است. تعدادی از نمونه های اولیه که در سال های دهه 1840 از منطقه کرمان و شیراز جمع آوری گردیده در هرباریوم میسوری در آمریکا نگهداری می گردند. این گونه بجز ایران، در جای دیگر از کشورهای همسایه گزارش نشده است. لذا این گونه اندمیک ایران محسوب می گردد. نام جنس این گونه از کلمه لاتین رم قدیم گرفته شده که معنی قرمز را می دهد. علت انتخاب این نام برای رنگ قرمز تولیدی از ریشه گیاهان این جنس می باشد که حتی برخی از آنها را تا چند سال قبل برای تولید چند رنگ کشت می کردند. کشت این گونه ها بعد از تولید رنگ های صنعتی متوقف شده است.
