Skip to main content
x

نام علمی :

Salix alba L.

نام فارسی :

بید، فک، فیک

خانواده :

Salicaceae

نام عربی :

صَفصاف ابیض

2n :  

نام انگلیسی :

White willow

نام فرانسوی :

Saule blanc, Phenol monosature, Viminaline

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

دارویی
صنعتی
تزئینی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
صخره ای
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

حاشیه رودخانه

 

 

اکوسیستم :

کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

231

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

درختي بلند قامت به ارتفاع 25 تا 30 متر با تاج بیضوی شکل است. پوست تنه ضخیم و دارای شیاری عمیق عمودی که تقریباً به طور لوزی به یکدیگر متصل می شوند. پوست درخت مسن قهوه ای مایل به خاکستری رنگ دیده می شود. شاخه های جوان اغلب واژگون یا آویخته که اول سبز رنگ هستند ولی بعداً قرمز می شوند. گوشوارک ها نیزه ای باريک سريعاً ريزان هستند. برگ ها نیزه ای- واژنیزه ای به طول 5 تا 8 و عرض 1/5 تا 2/5 سانتی متر با نوک تیز و بلند و حاشیه دندانه ریز اره ای و قاعده گوه ای تا باریک شونده است. در قاعده پهنک هاي برگ های فوقاني شاخه ها غده هاي کم و بيش چشم گير و مشخص وجود دارد. برگ ها ابتدا کرکدار ولی بعداً کرک ها می ریزند و برگ سطح صاف پیدا می کند. دمبرگ ها 5 تا 8 میلی متر طول دارند. گل آذین دم گربه ای، گیاه یک پایه که گل های نر و ماده در روی شاخه ها جدا از هم قرار دارند. گل آذین های نر و ماده همزمان با باز شدن برگ ها ظاهر می گردند. گل آذين نر به طول 2 تا 5 سانتی متر و عرض 2 تا 4 میلی متر که هر گل نر دارای 2 پرچم با میله پرچم به طول 3 تا 4 میلی متر و در بخش پایینی کرکدار است. کیسه های بساک تخم مرغي، در حالت زنده زرد، در حالت خشک گاهي مايل به قهوه ای، گل آذین ماده 3 تا 4 سانتی متر طول و 6 تا 7 میلی متر قطر دارند. میوه کپسول به شکل مخروط باریک و پایک دار می باشد. خامه و کلاله 0/5 تا 1 میلی متر طول دارند. دانه به تعداد زیاد و تخم مرغی شکل و پوشیده از کرک های بلند است. این گیاه داروئی از زمان های بسیار قدیم برای بشر شناخته شده بود و مورد استفاده قرار می گرفت. در صنایع داروئی مدرن نیز از عصاره­ها و اسانس های آن داروهای مختلف تهیه و به بازار عرضه می گردد. عرق اندام های آن هم به طور معمول در همه جا تهیه و استفاده می شود. داروهای آن گاهی احتمال صدمه زدن به کلیه و نیز خونریزی در دستگاه گوارش دارد. از مصرف آن با داروهائی چون آسپرین خودداری شود. پوست ساقه های 2 تا 3 ساله بهاره آنرا خشک کرده و داروها تهیه شده به صورت شربت، خمیر، قرص، کپسول و پماد عرضه می کنند که دارای ترکیبات ذیل است: Glycosides (1/5-11%): salicylates (salicin, salicortin, populin, fragilin, tremulacin); Tannins (8-20%); Aromatic aldehydes و acids; Salicyl alcohol (saligenin); Flavonoids.  

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Salix alba - Salicaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

كردستان، همدان، لرستان، كرمانشاه، تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

بومی ایران و کشت شده در منطقه مرکزی ایران. اروپا. ترکیه، افغانستان، قفقاز، قبرس، سوریه، لبنان، فلسطین، اردن، عربستان، ترکمنستان، سیبری، شمال آفریقا الجزایر.

 گونه

 :

Salix alba L.

پراکندگی ایران

Salix alba - Salicaceae

پراکندگی موته

Salix alba - Salicaceae

منابع :   

Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol 4. P. 1185.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی