گياه چندساله علفی پر ساقه تا ارتفاع 20 تا 50 سانتیمتری رشد می کند. ساقه ها ايستاده يا خيزان بوده و شياردار – گوشه دار که به رنگ سبز مايل به کاهي است. ساقه ها معمولاً بدون کرک می باشند ولی گاهی کرک های تنک بر روی آنها دیده می شود که در بالای ساقه کرک ها منشعب چند شاخه ای هستند. برگ ها هم کرک ندارند و گاهی کرک های تنک بر روی آنها تشکیل می گردند که اغلب در سطح زیرین برگ کرک غده ای – منقوط تشکیل می گردد. برگ هاي قاعده ای 5 تا 18 سانتیمتر طول و دمبرگ بلند دارند. پهنک برگ تقسیمات یک یا دو بار شانه ای دارد، با قطعات اوليه 3 تا 4 تايي، مستطيلي يا تخم مرغي شکل باريک می باشد. پهنک های پایینی کوچک تر از پهنک های مياني می باشند و لوب های قطعات مستطيلي شکل با نوک تيز يا نوک کند ومعمولاً شکل منظم دارند. برگ هاي ساقه ای شبیه به برگ هاي قاعده ای که دمبرگ کوتاه دارند. برگ هاي همراه گل آذين و پاي شاخه ها کوچک تر هستند و لوب هایي مشابه لوب های برگ هاي قاعده ای دارند. گل آذین در این گیاه کپهای است. تعداد کپهها کم که در انتهاي شاخه های منفرد قرار می گیرند. گريبان نيمه کروي تا مخروطي شکل می باشند. برگه های گريباني دو رديفي هستند که به رنگ سبز يا زرد کاهي می باشند و بدون کرک يا کرک های پراکنده که رأس آن غشايي شفاف است و بيرونيها خطي باريک، گریبانیهای درونيها مستطيلي شکل که بريدگیهای نامنظم دارد. گلهاي کناري ماده، زبانه ها سفيد، گلهاي طبقي زرد لولهاي است. فندقهها به طول 1 تا 2 میلیمتر، 6 تا 8 رگهاي دارند و بين رگه ها با کرک های غده ای طلايي پوشیده شده است، تاجکدار، تاجکها نامنظم بريده. زمان گل و میوه دهی اواخر تابستان می باشد. در خارج از محدوده بومی خود می تواند به یک علف هرز مهاجم تبدیل شود. از داروهای بومی اوراسیا است. این گیاه به عنوان یک داروی گیاهی برای کاهش تب و برای درمان سردرد، آرتریت و مشکلات گوارشی استفاده می شود. مواد تشکیل دهنده فعال در داروهای این گونه شامل پارتنولید است. این گیاه فوق العاده تب بر است. براى سردرد و میگرن خوب است. عصاره های روغنی این گونه غنی از مونو ترپن اکسیژنه می باشد.