Skip to main content
x

نام علمی :

Thevenotia persica DC.

نام فارسی :

خانواده :

Asteraceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دره

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

477

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه يكساله كوتاه با خارهاى سخت شكننده و پوشیده از تارهای کرک های تارعنکبوتی و کرک های نمدی سبز مایل به خاکستری. ساقه ها ایستاده و 2 تا 3 بار منشعب که انشعابات شاخه ها شبه دیهیم است. برگ‏ ها چرمى ضخيم، مشخصاً رگبرگ‏ دار به شکل واژتخم مرغی یا پهن و کشیده. در وسط برگ تاخوردگی طولی دارد. حاشیه برگ در هر طرف دارای 2 تا 3 خار نوک تیز و یا خار انتهائی به طول حدود 1 سانتیمتر که تقریبا مشابه خارهای حاشیه برگ است. به ندرت در روی سطح برگ هم خارهای ریز و ظریف تشکیل می گردد. گل ها صورتی- بنفش یا ارغوانی رنگ هستند که در گل آذین کپه ای مجتمع می باشند. كپه‏ها تقريباً بدون دمگل آذین، درون برگ‏ هاى ساقه ‏اى گريبانى، جور جنس. گريبان تخم‏ مرغى يا نيمه كروى باریک به طول 16 تا 18 میلیمتر؛ برگه‏ ها چندين رديفى، بيرونى ‏ها متفاوت با درونى ‏ها. نهنج كاهك‏ دار؛ كاهك ‏ها چندين پاره. كيسه‏ هاى بساك دم‏ دار – پر مرغى. خامه‏ ها با شاخه هاى طويل، خطى. كاكل يك رديفى كاهكى، با كاهك‏ هاي در قاعده به حلقه ‏اى پيوسته، پر مرغى. به صورت علف هرز در باغات، مزارع، حاشیه جاده ها، اراضی رها شده کشاورزی، مراتع تخریب یافته سبز می کند. به علت داشتن خار در اندام های مختلف هوائی به خصوص در برگ ها، دام در هیچ مرحله رویشی حتی در جوانی و مرحله نهالی هم از آن استفادهای نمی کند. این گونه جزو گونه های زیاد شونده در مراتع تخریب شده می باشد.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Thevenotia persica - Asteraceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

مازندران، كردستان، تهران، آذربايجان، فارس، اصفهان، كرمان، خراسان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، افغانستان، پاکستان.

 گونه

 :

Thevenotia persica DC.

پراکندگی ایران

Thevenotia persica - Asteraceae

پراکندگی موته

Thevenotia persica - Asteraceae

منابع :   

Boissier, E. 1875. Flora Orientalis. Vol III. P. 454.
Rechinger, K.H. 1979. Flora Iranica. Compositae III -Cynareae. No. 139a. P.91.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی