Skip to main content
x

نام علمی :

Thuja orientalis L.

نام فارسی :

نوش، درخت نوش، سرو خمره ای

خانواده :

Cupressaceae

نام عربی :

عَفص

2n :  

Bo:72

نام انگلیسی :

Arbor vitae, Biota, Oriental Arbor-vitae, Chinese arbor vitae

نام فرانسوی :

Arbre de vie, thuya d'Orient, Thuya de Chine, Arbre de oaradis

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

دارویی
تزئینی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

270

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

درختي با تاج مخروطی شکل دائم سبز از گروه بازدانگان با شاخه‌هاي به هم فشرده و به ندرت گسترده و تاج باز که تنه از نزديک قاعده منشعب شده و شاخه‌های پهن و فشرده شده بادبزنی شکل ایجاد می کند. این درخت کوچک و بطی الرشد در زمان نسبتاً طولانی تا ارتفاع 15 متر و به ندرت 20 متر رشد می کند و قطر تاج آن در این شرایط رشد 8 متر و حداکثر تا 10 متر می رسد. شاخه‌ها در جوانی سبز رنگ و با مسن شدن قرمز قهوه ای رنگ می گردد پوست تنه اصلی قرمز قهوه ای. پوست شاخه‌ها نازک جدا شونده به صورت فلس‌هاي کاغذي. شاخه چه ها بسيار نازک و تقریباً تشکیل شده از برگ های به هم فشده و هم‌پوشان هستند. برگ ها سبز روشن، در هر دو سطح تقريباً مشابه؛ برگ هاي محورهاي اصلي کرک غده ای‌دار، منتهي به نوک نسبتاً گسترده جدا؛ برگ هاي شاخه‌هاي فرعي فشرده تنگ هم، کرک غده ای‌دار. مخروط‌های 1/5 تا 2/5 سانتیمتری در اول بهار ظاهر می شوند و سبز رنگ هستند که در حدود 8 ماه بعد از تلقیح رسیده و قهوه ای رنگ می گردند. تقریباً تخم مرغي شکل و متشکل از 6 و به ندرت 12 فلس منقار‌دار در پشت هر فلس. در هر فلس 2 دانه تخم مرغي شکل قهوه ای رنگ و بدون بال. اين گونه از زمان‌هاي قديم از رويشگاه اصلي آن در چين به ايران وارد شده و در مناطق مختلف كشت می شود. درختان تنومند و كهنسال آن در روستاهای نزديكي كاشان در امامزاده‌ها كشت شده است. درختان اين گونه عمر طولانی دارند و براي زمان طولاني زنده مانده و زيبایي يك درخت تنومند و كهنسال را در محل ايجاد می‌نمايد. فرم هرمي شكل جالب كه براي تك كاشتن در وسط چمن در پارك‌ها مناسب است. اين گونه تحمل هرس‌هاي شديد را دارد لذا استفاده آن‌را براي ايجاد چپر مناسب‌تر مي‌نمايد. شناسایي اين گونه با شاخه‌هاي فشرده و مسطح آن خيلي راحت است و در شناسايی اين گونه از ديگر گونه‌هاي بازدانگان، قلاب‌هاي كوهاني روي فلس‌هاي مخروط معیار مناسبی است.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Thuja orientalis - Cupressaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

کاشته شده

 پراکندگی جغرافیایی :

چین، کره، ایران، کشت شده در اغلب کشورهای جهان. درختان مسن بیش از هزار ساله از این گونه به صورت کاشته شده در مناطق مختلف کشور و در روستایی در شمال کاشان دیده می شود.

 گونه

 :

Thuja orientalis L.

پراکندگی ایران

Thuja orientalis - Cupressaceae

پراکندگی موته

Thuja orientalis - Cupressaceae

منابع :   

Boissier, E. 1884. Flora Orientalis. Vol V. P. 704.
Rechinger, K.H. 1968. Flora. Iranica, Cupressaceae. No. 50. P. 3.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی