Skip to main content
x

نام علمی :

Thuja orientalis L. var. semperaurescens Nichol.

نام فارسی :

نوش طلایی

خانواده :

Cupressaceae

نام عربی :

عَفص

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

ناشناخته

 

 

ارزش کاربری :

تزئینی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
ماسه ای

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

531

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

این درختچه بزرگ تا ارتفاع 3 متر رشد می کند. شکل کلی درخت مخروطی تا ستونی که تعداد زیادی شاخه تولید می کند لذا خیلی پر شاخ و برگ است. پوست تنه نازک با رنگ قرمز مایل به قهوه ای که به صورت لایه‌ها‌‌‌ی نازک فلس مانند از تنه جدا می گردد. شاخه ها‌‌‌ و شاخچه‌ها افراشته هستند که شاخچه‌ها تقریباً به صورت عمود بر تنه اصلی قرار می گیرند. برگ ها‌‌‌ کوچک تر از برگ دیگر گونه ها‌‌‌ و در پشت به طور مشخص شیاردار است. برگ ها‌‌‌ی روی شاخه ها‌‌‌ی اصلی به یکدیگر فشرده نمی باشند و مثلثی شکل با 2 میلیمتر طول که قایقی شکل بوده و با نوک آزاد و کمی گسترده است. برگ ها‌‌‌ی روی شاخه ها‌‌‌ی جانبی خیلی به هم دیگر فشرده‌اند و لوزی-بیضوی برگ ها‌‌‌ در تمام سال زرد طلائی هستند و این رنگ تغییر نمی کند. در پشت برگ ها‌‌‌ استومات کوچک همرا با یک غده ترشحی است و اگر بین انگشتان له شود بوی رزین می دهد. مخروط گرد کروی- تخم مرغی به طول 1 تا 2 سانتیمتر که در جوانی نرم و آب‌دار و رنگ مایل به آبی دارد. فلس‌ها‌‌‌ی مخروط معمولاً 6 تا می باشد که در پشت خود با زائده قلاب مانند و بالاترین فلس نازا و هر فلس دو بذر تخم مرغی 3 میلیمتری دارد. بذرها بال‌دار نمی باشند. درخت متقارن و زیبایی است. اين واريته به ايران وارده شده و در مناطق مختلف كشت مي‌شود. زادآوري اين گونه در منطقه مورد مطالعه مشاهده نشد و تكثير آن با بذر و هم از طريق قلمه زدن انجام مي‌گيرد. در منطقه این گونه را تکثیر نمی کنند و گیاه گلدانی را حمل و کشت نموده اند که به تعداد معدود در پارک ها برای تامین فضای سبز کاشته شده است. درختی است که در فضای سیز برای چپر و نیز کشت تک درخت در وسط چمن کاربرد زیاد دارد و مورد توجه قرار می گیرد. درختی است که عمر طولانی می کند و در صورت نگهداری با نیازهای حداقل، می تواند سالیان سال زنده بماند.  

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Thuja orientalis var. semperaurescens - Cupressaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

کاشته شده

 پراکندگی جغرافیایی :

بومی چین و کره است که به دیگر کشورها از زمان های قدیم منتقل شده ومورد کشت در باغات و پارک ها قرار گرفته است.

 گونه

 :

Thuja orientalis L. var. semperaurescens Nichol.

پراکندگی ایران

Thuja orientalis var. semperaurescens - Cupressaceae

پراکندگی موته

Thuja orientalis var. semperaurescens - Cupressaceae

منابع :   

ارتقاء امنیت وب با وف بومی