گیاه چوبی بالشتکی شکل با ساقه های متعدد که ساقه ها تا ارتفاع 30 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها ساده و افراشته و بدون انشعاب، که ساقه های متعدد از روی بن چوبی آن تولید می گردند. ساقه های گلدهنده تقریبا مودار یا بدون کرک یا بی کرک شونده. گیاه بدون کرک یا کرک های پراکنده دارد. برگ ها به طول 9 تا 24 میلیمترو به عرض 2/5 تا 5 میلیمتر می باشند. برگ ها گسترده، با کرک های کوتاه یا بدون کرک، کوتاه تر از طول میان گره ها، بدون دمبرگ، به شکل خطی-نیزه ای کشیده تا تخم مرغی-نیزه ای، نوک تیز، رگبرگ ها در سطح زیرین برجسته و مشخص، 2 تا 3 جفت رگبرگ جانبی مشخص برجسته که جفت سوم تا نصف برگ امتداد دارد. در هر دو سطح برگ غده های ترشحی قرمز رنگ وجود دارد. گل آذین سرسان، انتهائی، کشیده، چرخه های پائینی از یکدیگر فاصله دارند که به ندرت قرمز مایل به بنفش می شوند. کاسه گل به طول 3/4 تا 4/6 میلیمتر، لوله کاسه گل کم و بیش استکانی شکل، دندانه ها کاسه گل به طول 0/2 تا 0/5 و گاهی تا 0/7 میلیمتر، که مژه و پرزهای تک سلولی زبر ندارد. دندانه های کاسه به هم نزدیک و برگشته به طرف بیرون که کوتاه تر از دندانه های لبه پائینی می باشند. جام گل به طول 5 تا 6 میلیمتر و قرمز رنگ. گیاه داروئی سنتی ایران که از این گونه انواع اسانس ها و دیگر روغن های عصاره ای با روش های سنتی و نیمه مدرن استحصال می گردد که مصارف خوراکی، داروئی و صنعتی دارند. بررسی ها اخیر نشان می دهد، که ترکیبات آن اثرات میکروب کشی دارد. پایه های کاشته شده این گونه از نظر تیمول و روغن های عصاره ای غنی تر از پایه های موجود در طبیعت است. همچنین ترکیبات متعدد استحصال شده از اندام های هوائی این گیاه، در صورت نگهداری به مدت سه ماه در درجه حرارت 20- درجه سلیسیوس کمترین تغییرات را پیدا می کنند. در صورت نگهداری در درجه حرارت اتاق در همین مدت، برخی از ترکیبات فرار کاهش، ولی مقدار تیمول افزایش می یابد.