گياه چندساله که دارای ساقه های متعدد است. يقه گياه پوشيده از بقاياي پهن کم رنگ سال هاي قبل است که به صورت رشته اي - پاره پاره تيره رنگ جمع می شوند. گياه کاملا بدون کرک بوده وبه رنگ تقريبا سبز کلمي تا سبز آبی است. ساقه ها قوي و محکم بوده تا ارتفاع گاهی 20 و معمولا 30 تا 40 سانتيمتری رشد می کنند، افراشته یا قائم ايستاده هستند. برگ ها بطور تنک و معدود در روی شاخه ها قرار دارند. ساقه ها از قاعده منشعب می شوند که محل انشعاب در لابلای بقایای سال قبل پوشیده می ماند. برگ ها همگي با يکديگر مشابه بوده به عرض 8 تا 12 ميليمتر به شکل نیزه ای تخت، در قاعده بتدريج باريک می گردد و در راس بسيار نوک تيز. برگهای پائيني ها به طول 12 تا 18 سانتيمتر که به طرف بالای ساقه بتدريج کوتاهتر می گردند. برگ های فوقاني تر به قدری کوتاه می شوند که به کپه هاي ميوه دار نمي رسند. دم گل آذین ميوه دار غالبا به طول 7 تا 9 سانتيمتر که در زيرکپه ضخيم تر می شود. گريبان 8 برگه اي، بحالت گلدار نامشخص. ميوه دار به طول 5 تا 6 سانتیمتر؛ برگه ها در قاعده به عرض کم و بيش 7 ميليمتر، که در طول به تدريج باريک می شود، خیلی نازک بوده و مخطط است. گلها نامشخص. کافشه ها همگي تقريبا هم اندازه به طول کم و بيش 30 ميليمتر، مايل به سفيد، به نازکي رگه دار، اصولا در بخش فوقاني به انبوهي فلسي خشن زبر و ريز نوک تيز، با نوک از کافشه ها بدشواري مشخص، حدودا یک دوم تا یک سوم طول کافشه ها مي رسد، با رأس ضخيم نشده اما حلقه اي - پشمالو (حلقه پشمي دار)؛ کاکل به طول 35 تا 40 ميليمتر، قهوه اي شونده - بنفش شونده، به تنکي و نرمي پرمرغي - سفيد با رأس زبر. این گونه اندمیک ایران بوده و از استان چهارمحال و بختیاری، تنگ صیاد برای اولین بار جمع آوری گردیده است. گزارش های بعدی از استان مذکور از مناطق بروجن- منطقه حفاظت شده تحقيقات، بروجن- گدار کبک، بروجن- گندمان، کوه برآفتاب، بن، وردنجان به کاکلک بوده و خارج از آن استان گزارشی نشده و به نظر می رسد که پراکندگی گونه در همین منطقه مرکزی ایران باشد.
