گياه یکساله که ساقه های آن تا ارتفاع 10 تا 50 سانتیمتر رشد می کند. ساقه ها افراشته به ندرت راست یا برافراشته که تعداد کمي انشعاب تولید می کند. گوشواره ها سه گوشه، نوک دراز با حاشیه کامل. برگ ها سه برگچه ای، برگچه ها تخم مرغی تا مستطیلی-نیزه ای به طول 2 تا 3 سانتیمتر و به عرض 1 تا 1/5 سانتیمتر که در قسمت بالای برگچه دندانه دار است. گل ها بدون دمگل در محور برگ ها به صورت منفرد قرار گرفته اند. کاسه لوله ای به طول نصف طول جام گل، دندانه ها طولی برابر طول لوله کاسه گل را دارند. جام گل به طول 13 تا 18 میلیمتر، به رنگ سفید مایل به زرد که در قاعده کمی قهوه ای کم رنگ می شود. درفش مستطیلی، با نوک فرو رفته. نیام خطی، راست یا کمی خمیده، در انتها بدون منقار، به طول 6 تا 10 سانتیمتر و به قطر 4 تا 5 میلیمتر، بدون کرک یا کم و بیش کرکدار، که به طرف نوک 2 تا 2/5 سانتیمتری نیام باریک می گردد. تعداد بذر در هر نیام 10 تا 20 تا که دانه ها دارای رگه مشخص طولی هستند. دانه ها مستطیلی تا 5 میلیمتر طول دارند و بطور ظریف غده دارند. شنبلیله در منطقه در سطح محدودی برای استفاده شخصی در باغچه منازل کشت می گردد. در ایران نیز در اغلب مناطق سبزیکاری کشور برای تولید سبزی کاشته می شود. شنبلیله اکثرا به صورت پخته و گاهی خام مصرف خوراکی دارد و به عنوان دارو نیز در طب سنتی و طب مدرن، داروسازی، صنایع غذائی و صنایع آرایشی کاربرد دارد. برگ ها، ساقه های جوان، گل ها، ودانه آن در موارد ذکر شده به شکلی مصرف می گردد. بررسی های اخیر اثرات داروئی این گونه را تائید کرده و نیز نشان می دهد که ترکیبات موجود در آن اثرات منفی یا جانبی در انسان ایجاد نمی کند. همچنین اثرات ضد سرطان، ضد باکتری، دافع کرم روده، ضد صفرا، تسریع در بهبودی زخم ها و غیره را نیز تائید علمی شده است. علاوه بر ارزش داروئی چند منظوره ای آن، شنبلیله را برای تولید هورمون استروئید با استفاده ار بیوتکنولوژی پیشنهاد داده اند.