درختي خزان کننده که ارتفاع آن 35 تا 40 متر می رسد و تاج گسترده، پهن و باز دارد. در سال‌های اول تاج آن تقریباً قیفی شکل ولی بعداً تغییر کرده و تاج گسترده به خود می گیرد. تنه اصلی قطور شده و خیلی بلند نمی‌شود و پوست تنه اصلی شیاردار می گردد که شیارها متقاطع هستند. شاخه‌های جوان آن محکم و قابل ارتجاع است و باله‌های چوب پنبه‌ای بر روی آنها تشکیل نمی شود. آرایش برگ ها در روی شاخه تناوبی و به طول 6 تا 17 سانتیمتر و عرض 3 تا 12 سانتیمتر بوده، شکل واژتخم مرغي يا واژتخم مرغي پهن با قاعده نامتقارن که مورب نامیده می شود که یکی از لوب ها به طور کامل دمبرگ نیم سانتیمتری را می پوشاند. به يکباره نوک دار، روي سطح فوقاني زبر، در سطح تحتاني کرک‌دار يا بدون کرک، دندانه اره ای مضاعف تيز، برگ هاي شاخه‌هاي جوان اغلب خيلي بزرگ تر هستند. این گونه بزرگ ترین برگ را در بین گونه های این جنس در ایران دارد. گل های هرمافرودیت بی‌گلبرگ در دسته‌های 10 تا 20 تایی قبل از باز شدن برگ ها در اول بهار ظاهر می گردند که با باد تلقیح می شوند. میوه فندقه بال‌دار یا سامار به طول 2 سانتیمتر و عرض 1/5 سانتیمتر، به شکل واژتخم مرغي يا بيضوي، بدون کرک يا گاهي در مرکز کرک‌دار. دانه گرد 6 میلیمتری در مرکز میوه فندقه قرار دارد. میوه ها در اواسط بهار می رسند. قوه نامیه بذور این گونه‌ها خیلی کوتاه و در حد چند روز است. بومی جنگل ‌های شمال بوده و در اروپا نیز جنگل های خالص و یک‌دست از این گونه دیده می شود. این گونه به دلیل نیاز آبی بالا، خاک های مرطوب را می‌پسندد. در منطقه این گونه را در حاشیه باغات و مزارع به عنوان بادشکن کشت کرده‌اند. این گونه معمولاً ریشه جوش ندارد و ازدیاد طبیعی آن فقط از طریق بذر صورت می گیرد. این گونه را در صورتی‌که شاخه‌هایش را کنترل نمایند، می تواند درخت خیابانی خوبی باشد. برای ایجاد سایه در پارک ها، در صورت وجود آب گونه مناسبی است.